Dom dla Kup w Bukareszt, Rumunia

Słynący z tego, że od ponad 70 lat gości ambasadę Stanów Zjednoczonych, Pałac znajdujący się przy ulicy Tudor Arghezi odzyskał utraconą historię na ponad sto lat. Znany jako Maurice Blank Palace, rezydencja jednego z najważniejszych bankierów współczesnej Rumunii, został zbudowany w 1891 roku, pod kierunkiem pierwszego właściciela, ręką i projektem słynnego szwajcarskiego architekta Louisa Pierre'a Blanca (1860-1903). Stworzył kilka ważnych rumuńskich budynków publicznych, takich jak Pałac Ministerstwa Rolnictwa, Pałac Wydziału Lekarskiego, siedziba Uniwersytetu w Jassach i Instytut Victora Babesa. Louis Blanc pozostawił po sobie również ważną serię prywatnych rezydencji, mając wielki wpływ na wizerunek Bukaresztu od 1900 roku do dziś. Pracując zaledwie 20 lat w Rumunii, a zwłaszcza w Bukareszcie, Louis Blanc przybył do stolicy w 1884 roku, przyniesiony przyjaźnią z Ionem Mincu, ale także sprzyjającym środowiskiem dla rozwoju wyjątkowej kariery. Jego styl przypomina francuski neoklasycyzm, zwłaszcza w monumentalnych budynkach, a jeśli chodzi o prywatne rezydencje, zauważamy architekta z pasją do francuskiego gustu, od neorenesansu po beaux-arts. Louis Blanc udało się w ciągu 5 do 10 lat stać się jednym z najważniejszych architektów i "dekoratorów" Bukaresztu pod koniec XIX wieku. Stosunki powstałe w wyniku dwóch małżeństw, z Eleną Şuţu, a później Iriną Berindei, oferowały mu kontrakty i kontakty z wysokim społeczeństwem rumuńskim. Tak więc wiosną 1891 roku Louis Blanc wraz ze swoim współpracownikiem Luigim Scolarim rozpoczął pracę w Pałacu Maurice'a Blanka, współzałożyciela znanego banku Marmorosch Blank & Co (1864) wraz z Iacobem Marmoroschem będącym jednym z najważniejszych bankierów końca XIX wieku (tj. bank pożyczył państwu rumuńskiemu w kampanii na rzecz wojny o niepodległość). Chociaż dziś Maurice Blank jest pamiętany głównie za zbudowanie słynnej siedziby banku na ulicy Doamnei i mauzoleum Băneasa Forest, pałac przy ulicy Tudor Arghezi jest niewątpliwie klejnotem architektonicznym, który pozostanie na stałe w rumuńskiej historii i kulturze. Mając projekt w kształcie litery L, 2.500 metrów kwadratowych zbudowanych w 50 pokojach oraz hojny ogród ozdobiony sosnami i fontanną, pałac Maurice Blank stał się architektonicznym punktem orientacyjnym dla rezydencji położonych w pobliżu placu uniwersyteckiego. W 1934 roku pałac został zakupiony przez prawnika i polityka Eduarda Mirto, który był ostatnim prawowitym właścicielem aż do powstania reżimu komunistycznego. Eduard Mirto zainicjuje połączenia między Blank Palace a ambasadą Stanów Zjednoczonych, wynajmując budynek w 1939 roku po kilku autoryzowanych pracach remontowych, konsolidacyjnych i modernizacyjnych. Zainstalował system centralnego ogrzewania i hydrauliki przedłużający budowę w obszarze jej wtórnej fasady tuż u progu wybuchu II wojny światowej. Ambasada USA pozostanie tam do 2011 roku, kiedy budynek ponownie wszedł na prywatny tor jako jedno z arcydzieł architektury Bukaresztu. Źródła: Oana Marinache i Cristian Gache, "Louis Pierre Blanc. o plansetă elvetiană în serviciul României", wydawnictwo Istoria Artei, 2014 Fot.: Reptilianul